Her kahve aynı tadı taşımaz…Nerede içiyorsan,
Kiminle içiyorsan ona göre değişir.
Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü,
En sevdiğin ağlarken içtiğin kahvenin tadı kederlidir…
Kahve telvesine yüreğinin acısı karışır.
Bir Pazar öğle sonrası annenin ‘’hadi bir kahve yap da içelim’’
Dediği kahve huzurludur…
Köpükler annenin göz bebeklerine yansır…
Dudağının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir.
Dostlarla içilen kahve neşedir…
Kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer…
Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve yalnızlıktır…
Acıdır tadı…Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardır…
Baban için yaptığın kahve sevgi doludur…
Çay bardağına az şekerli…Kahve gibi görünmez sana…
Ama sıcaktır, tüter ve kokusu büyülüdür…
Beklemediğin bir anda sana uzatılan bir kahve başkadır…
Isıtır insanın içini..
Yorgun olduğun da içtiğin kahve hafifletir seni…
Kendine getirir, unutturur günün ağırlığını…
Kahve aynı kahvedir belki…köpüğüyle,dumanıyla aynı kahvedir ama,
İçilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer, tadları değişir…
Her kahve aynı değildir bu yüzden…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder