Bekir Coşkun : Kubilay’a söylemeyin…

21 Aralık 2014

 “Dualar ile uçtum
Cennetime kavuştum
Meleklerle buluştum
Ya Bismillah Bismillah…”

*

Ana okullarına “ilahiler” geliyor…
Cennet, cehennem derslerinde, şeytan dersinden korkup dolaba saklanmazsa, eve döndüğünde okur size minik…

*

Çocuk masalları da değişecek, o “Kırmızı Şapkalı Kız” yerine, diyelim ki “örtümü vermem amuca”masalı…
Şapka Cumhuriyet devrimidir…
Hangi şapka?..

*

Haftalar da yenileniyor:
“Kutlu doğum haftası…”
“Aşure haftası…”
“Üç aylar haftası…”
“Fatma umreye git haftası…”

*

Yarından sonraki gün, öğretmen Kubilay’ın katledilişini anarız…
23 Aralık…
İçimiz yanarak, üzülürüz, söyleniriz, hüzünlü sözler döktürürüz, törenler düzenleriz, konuşmalar yaparız…
Ama onun kafasını bağ bıçağı ile kesip, bir sırığa takıp kasabanın sokaklarında gezdirerek Cumhuriyet devrimlerini durdurmak isteyenler başardılar…
Kubilay’a söylemeyin…

*

Kubilay asker olduğu için değil, öğretmen olduğu için öldürüldü…
Yeni harflerle eğitime karşı çıkan canilerin nasıl başardıkları ise o gün Atatürk’ün Türk Silahlı Kuvvetleri’ne gönderdiği taziye mesajında var:
“……Kubilay Bey şehit edilirken, mürtecilerin gösterdiği vahşet karşısında, ahaliden bazılarının onlara alkışla destekte bulunmaları, bütün cumhuriyetçi ve vatanperverler için utanılacak bir hadisedir…”
O alkışlardır işte hâlâ…
Utanırsın…

*

Neyse…
Yine de çocuklar bizimdir…
Zekalarına güvenin, öğretilenlerden çok gördükleri etkileyecek onları…
“Büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna her zaman “Doktor” ya da “Pilot” yanıtını veren okurumun tombişi, “büyüyünce ne olacaksın” sorusunu kırmızı yanaklarını şişirerek yeniden yanıtlıyor:
“Hırsız!….”